Inngangur Í þessari grein er leitað svara við einni meginspurningu: Hvers vegna átti endurskoðun stjórnarskrárinnar að hefjast nánast um leið og hún gekk í gildi, í slagviðrinu á Þingvöllum 17. júní 1944?1 Spurninguna má auðvitað orða á aðra vegu. Þannig mætti spyrja hvers vegna þessi grundvallarsáttmáli um stjórnskipun ríkisins var svo illa sam inn að menn töldu nauðsynlegt að breyta honum hið snarasta. Eða réðu því kannski sérstök rök að sú leið var farin að fullgilda stjórnarskrá til bráðabirgða og segjast svo myndu endurskoða hana að bragði? Við gerð lýðveldisstjórnarskrárinnar fengu Íslendingar í fyrsta sinn tækifæri til að ákveða stjórnskipun sína einir og óstuddir. Fyrstu stjórnarskrárnar sem giltu á Íslandi höfðu verið samdar í Danmörku. Árið 1849 var lögtekin stjórnarskrá ytra, rétt eftir afnám einveldis. Hún gilti fyrir allt ríkið en á Íslandi var hafin sjálfstæðisvakning og árið 1874 – á meintu þúsund ára afmæli Íslandsbyggðar – kom Kristján konungur IX. til Íslands og færði þjóðinni sérstaka stjórnarskrá. Hún var að mestu byggð á skránni frá 1849 en þó voru sérákvæði um Ísland; þannig fékk Alþingi löggjafarvald í þeim málum sem aðeins vörðuðu Íslendinga en þurfti að vísu þola neitunarvald konungs (Gunnar Helgi Kristinsson 2005; 5–9). Framfaraskref virtist stigið enda kvað Matthías Jochumsson: „Með frelsisskrá í föðurhendi / þig fyrstan konung Guð oss sendi // kom heill, kom heill / að hjartans Frón.“ Þetta voru fögur orð í garð hins tigna gests. En hvað sögðu menn sín á milli? Jón Sigurðsson forseti var ekki ánægður þegar hann las auglýsingu um hina nýju stjórn arskrá: „Hún er líkust því að hún væri samin af manni sem hefði sofnað í kansellí inu [dönsku stjórnarskrifstofunni] svo sem hér um bil 1843 en vaknaði nú aftur og heyrði ýmsar frelsisraddir í svefnrofunum, ellegar hún væri samin af tveim mönnum, öðrum einveldismanni og öðrum sem að minnsta kosti vildi sýna á sér frjálslyndisblæ“ (Jón Sigurðsson 1874; 134). Síðan unnust áfangasigrar. Ísland fékk heimastjórn 1904 og fullveldi 1918. Landið varð sjálfstætt ríki í flestu en hélt þó konungssambandi við Danmörku og ný stjórnarskrá sem gekk í gildi árið 1920 bar sterkan keim af því. Því hefur einmitt verið haldið fram að eftir þær breytingar sem þá voru gerðar hafi íslenska stjórnarskráin „hvorki fyrr né síðar verið líkari þeirri dönsku“ (Gunnar Helgi Kristinsson 2005; 6). Þegar valdhafar og lögspekingar á Íslandi tóku svo til við að semja nýja stjórnarskrá í skugga heimsstyrjaldar stóðu þeir því á dönskum grunni. Verk þeirra myndi bera þess merki nema þeir ákvæðu að gerbreyta stjórnskipun landsins.

Introduction Cet article cherche à répondre à une question clé: pourquoi la révision de la Constitution devrait-elle commencer presque dès son entrée en vigueur, lors des orages sur Thingvellir le 17 juin 1944? Ainsi, on pourrait se demander pourquoi cette alliance fondamentale sur la constitution de l'État était si mal conçue que les gens jugeaient nécessaire de la changer dès que possible. Ou peut-être a-t-on avancé un argument particulier selon lequel la façon dont la Constitution a été provisoirement ratifiée et dit qu'elle serait révisée? Dans le processus d'élaboration de la Constitution républicaine, les Islandais ont eu pour la première fois la possibilité de décider de leur ordre constitutionnel seuls et sans soutien. Les premières constitutions en vigueur en Islande ont été rédigées au Danemark. En 1849, une constitution a été promulguée à l'extérieur, juste après l'abolition du monopole.Il s'appliquait à l'ensemble de l'État, mais en Islande, une renaissance de l'indépendance a commencé et, en 1874 - le présumé millième anniversaire de la colonisation islandaise - est venu le roi Christian IX. en Islande et a apporté une constitution spéciale à la nation. Il était principalement basé sur le record de 1849, mais il y avait des dispositions spéciales sur l'Islande; ainsi, le parlement a reçu le pouvoir législatif dans les affaires qui ne concernaient que les Islandais mais devaient endurer le veto du roi (Gunnar Helgi Kristinsson 2005; 5-9). Des étapes de progrès semblaient venir, comme Matthías Jochumsson a dit: "Avec un record de liberté dans la main de ton père / Le premier roi Dieu nous a envoyé // est venu complet, est venu complet / au cœur de Frón." Mais qu'est-ce que les gens se disaient?Le président Jón Sigurðsson n'était pas content quand il a lu une annonce sur le nouveau conseil d'administration: la liberté de parole dans le sommeil, sinon elle était composée de deux hommes, un autre célibataire et un autre qui voulait au moins montrer un ton libéral "(Jón Sigurðsson 1874; 134). Ensuite, les enjeux gagnants ont été remportés. L'Islande a acquis son autorité nationale en 1904 et sa souveraineté en 1918. Le pays est devenu un État indépendant pour la plupart, mais a maintenu une relation royale avec le Danemark et une nouvelle constitution qui est entrée en vigueur en 1920 avait une saveur forte. Par conséquent, il vient d'être soutenu qu'après les modifications apportées, la constitution islandaise «n'était ni plus tôt ni plus tard semblable à la législation danoise» (Gunnar Helgi Kristinsson 2005; 6).Lorsque les gouverneurs et les avocats islandais ont commencé à rédiger une nouvelle constitution dans l'ombre de la Seconde Guerre mondiale, ils se sont tenus sur une base danoise. Leur travail porterait cette marque à moins qu'ils ne décident de changer le système constitutionnel du pays.